पूर्वीच्या स्मरणिकेवरून युवा-बाल विभागासाठी मराठीत  साहित्य मिळणे, तसेच ते विषयाला धरून असणे, ठराविक मुदतीत मिळणे अशी काही आव्हाने समोर दिसत होती. 

खरा प्रश्न होता तो इकडे जन्मलेल्या आणि इकडेच वाढलेल्या बऱ्याचशा मुलांचा मराठीशी असणारा संपर्क मर्यादित असतो किंवा हळू हळू तुटक होत जातो तेव्हा त्यांना कसे सामावून घ्यावे. त्यामुळे छोटया मुलांसाठी चित्र किंवा कॉमिक स्ट्रिप्स काढणे, कविता किंवा त्यांचे विचार मराठीत मांडून ते त्यांच्या आवाजात रेकॉर्ड करून ऑडिओ बुक मध्ये समाविष्ट करणे असे कल्पक उपाय आम्ही शोधले. युवा पिढीलाआवडणारे मिम्स, रॅप सॉंग्स, फ्युजन डिशेस,  त्यांना मराठी-इंग्लिश (मिंग्लिश ) मध्ये पाठवायला सांगितले. 

जास्तीत जास्त लोकांना सहभागी होता यावे यासाठी अमेरिकेतील सर्व राज्यातील मराठी लोकांपर्यंत पोहोचणे गरजेचे होते. त्यासाठी मग वैविध्यपूर्ण पत्रके, व्हिडीओ रील्स बनविली. 

 “हर हर  महादेव” म्हणत मंडळी जमेल तस आपापल्या परिचित मंडळांद्वारे जास्तीत जास्त लोंकांपर्यंत पोहोचायचा प्रयत्न करू लागली. परंतु महिना दीड महिना झाला तरी अपेक्षेप्रमाणे प्रतिसाद मिळत नव्हता. ३० ऑक्टोबर साहित्य स्विकारायची अंतिम तारीख होती पण २३ ऑक्टोबरपर्यंत सगळं काही सामसुम. तोंडचे पाणी पळायची वेळ आली होती. काय करावं ह्या विवंचनेत असतानाच पुढच्या काहीच दिवसात आधीची कसर भरुन निघावी इतका साहित्याचा वर्षाव झाला आणि मग साहित्य खूप पण जागा मर्यादित असे उलट चित्र झाले. 

मध्यंतरी स्मरणिकेचे अनेक हितचिंतक मदतीला आले. त्यांच्या मदतीने अनेक प्रथितयश लोकांच्या मुलाखती मिळवल्या. एकेका मुलाखतीच्या मागे मध्यस्थ गाठणे, मुलाखतीची वेळ मिळवणे, मुलाखत घेऊन तिचे शब्दांकन करणे आणि तयार मुलाखत त्या त्या व्यक्तीकडून तपासून घेणे ही एव्हढी सगळी कामे होती.

विविध  चाचण्या लावून सर्वोतकृष्ट विषयवार आधारित साहित्य  निवडले. त्यानंतर पुढचे दोन महिने सगळे संपादकीय संस्कार करणे, त्याला अनुरूप चित्रे काढणे, प्रकाशकाकडे सोपविणे, ड्राफ्टस तपासणे  ह्या व अशा अनेक कामात गेले. अर्थात हीच गोष्ट मुखपृष्ठा बाबतही घडली. 

मधल्या काही काळात इतरही महत्वाची कामे पार पाडली. त्यातील सगळ्यात जिकरीचे काम म्हणजे चाळीसहून जास्त आलेल्या चित्रांमधून  मुखपृष्ठासाठी एक चित्र निवडणे, अनेक फेऱ्यांअखेर Dr, राजेंद्र चव्हाण, सुश्रुत कुलकर्णी यांसारख्या तज्ञ् मंडळींच्या सहाय्याने एका चित्राची निवड झाली.
शिवाय अडीचशेच्या वर असलेल्या सर्व स्वयंसेवकांचे ग्रुपवार फोटो काढण्याच्या अत्यंत क्लिष्ट कामासाठी श्री. महात्मे मदतीला धावून आले.
जोडीला BMM कडून माहिती, मान्यवरांची पत्रे, अधिवेशनामधील कार्यक्रमाचे फ्लायर्स, जाहिराती, देणगीदारांची फोटो अश्या अनेक गोष्टींची जुळवाजुळव चालू होती. 

महत्वाचा मामला होता प्रिंट आणि इबुक च्या प्रूफरिडींगचा. आत्तापर्यंतच्या कष्टांचे प्रत्यक्ष रूप डोळ्यांत तेल घालून तपासायचे होते. 

आत्ताच दिसणारं स्मरणिकेचं रूप यायला कित्येक महिन्यांची मेहनत, नियोजन, अनेक हितचिंतकांची मदत, लेखकांचा सहभाग, तज्ञांचं मार्गदर्शन, आणि अर्थातच संपूर्ण टीमचे कष्ट हे सर्व कारणीभूत आहे. 

तर मंडळी, अशी दीड वर्षांची जन्मकथा असलेली ही आमची स्मरणिका तुम्हाला नक्कीच आवडेल याची  आम्हाला खात्री आहे. 

-प्रेरणा कुलकर्णी